Hersek, meydana gelen orman yangınlarında TOMA'ların geçici destek güç olarak devreye girmesi gerektiğini belirterek şunları kaydetti;
"Emniyet’in envanterinde 540 Jandarma’nın listesinde 143 TOMA olduğu belirtiliyor. Her biri 5000 ile 10000 litre su taşıma kapasitesine sahip, suyu 43 metre uzağa fırlatabilen, şehir içi dar sokaklarda manevra yapabilecek güçte araçlar. Yıllardır toplumsal olaylarda gördük, kalkanların arkasında, kalabalıkların karşısında, göz göze geldiğimiz yerde. Peki ya başka bir yerde, başka bir amaçla kullanılabilirler miydi? Mesela köylerin hemen dibinde, evlerin eşiğinde, ormana yaslanmış kasabaların kenarında alevler yükseldiğinde… Bir yanda itfaiyenin ve gönüllülerin elinde bir tonluk, iki tonluk tankerler; diğer yanda beş, on ton su alabilen ve anında müdahale edebilecek kapasitedeki TOMA’lar. O anlarda, en azından geçici bir destek gücü olarak devreye girmeleri mümkün değil miydi?
Teknik tartışmalar bir yana, mesele sadece suyun miktarı değil. Böyle bir adımın psikolojik etkisi çok daha büyük olurdu. Çünkü halk, yıllardır kendisine çevrilmiş halde gördüğü o araçların bu kez yangına, ateşe, doğrudan felakete karşı seferber edildiğini görseydi; “devlet, tüm imkânını benim için kullanıyor” duygusunu yaşardı. Bu duygu, en az söndürülen bir alev kadar kıymetlidir.
Ormanlar yanarken sadece ağaçlar değil, insanın içindeki güven duygusu da yanıyor. Sıcaktan çatlamış toprak gibi, toplumun kalbi de çatlıyor. Yetkililerin açıklamaları, yangının dumanı kadar bulanık. Oysa bazen yapılacak tek şey, o dumanın içinden bir umut ışığı göstermek. Bir TOMA’nın yangın hattında görülmesi belki tüm ormanı kurtarmazdı, ama insanların içindeki çaresizliği söndürebilirdi.
Çünkü unutmayalım: Yangınlar sadece ağaçları değil, aynı zamanda sessizce büyüyen bir öfkeyi de yakıyor. Ve o öfkenin üzerine sıkılacak en etkili su, dayanışmanın kendisidir."
