Umut Erkul ve annesi Berna Erkul Lüleburgaz’da yaşıyor. Umut, erken doğum nedeniyle 20 gün boyunca bilinci kapalı bir şekilde yoğun bakımda kalmış ve hayat bundan sonrasında Umut için farklı ilerlemiş. Epilepsi hastalığı gelişen Umut, belli bir oranda fiziksel ve zekâ geriliğine sahip. Şu an 20 yaşında olan ve hayata karışmayı çok seven Umut, öğrenim hayatını Lise sonuna kadar kaynaştırma öğrencisi olarak geçirmiş. Üniversite sınavlarına girmiş ancak küçük bir puan ile istediği üniversiteye girememiş. Şu anda da annesi ile sosyal hayatın içerisinde tutunmaya çalışıyor. Umut’un sosyalleşmeyi ve öğrenmeyi çok sevdiğini anlatıyor anne Berna Erkul. Umut’un okul döneminde ve okulu bitirdikten sonraki süreçte en büyük destekçisi annesi. Lisenin bitmesinin ardından boşluğa düşen Umut için annesi, okul öğretmenleri, arkadaşları el birliğiyle kitap toplamış. Sonrasında bir kitapçı dükkânı açılmış. Burada sosyalleşmiş, kendini çok iyi hissetmiş ancak bir süre sonra maddi imkansızlıklar nedeniyle kapatmak zorunda kalmışlar. Lüleburgaz Lisesi mezunu olan Umut ve annesi Berna Hanım o yılları ‘en güzel yıllardı’ diyerek anlatıyorlar. Bu süreçte öğretmenleri ve arkadaşları ile çok güzel bir diyalog geliştirmişler ve mutlu bir eğitim hayatı olmuş. Son olarak Engelli KPSS (EKPSS)’ye girmiş Umut ve şu an ikinci tercih sonuçlarını bekliyor.

1000127737

Genç Umut, kitapların dünyasına ortaokul sıralarında girmiş. Ancak yüksek düzeyde görme engeli bulunduğu için, sesli kitap dinleyerek bu açığı kapatmaya çalışıyor. Annesi “Her şeyi görebildiği kadarıyla ve en çok da duyarak öğrendi oğlum. Öğrenmeyi çok seviyor ve çok hayalleri var. Elimden geldiği kadarıyla onun hayallerine eşlik etmeye çalışıyorum. Ancak bir noktada tıkanıyorum” diyor.

Hobisini İşine Çevirdi Maziyi Günümüze Taşıdı Hobisini İşine Çevirdi Maziyi Günümüze Taşıdı

Umut şimdilerde hayatını yazmakla ve sosyal hayatın kıyısında kalmadan hayatın içine girerek yeni deneyimler kazanmakla geçiriyor günlerini. Bu anlamda eve kapanmayarak pek çok kişiye de örnek oluyor.

Editör: Merve Erduğan